moeders onder elkaar

Via Facebook kwam ik op een pagina van de Huffington Post terecht en onderaan pikte ik bovenstaand citaat uit de slideshow. Alsjeblieft!

Waar koop ik hier wasbare luiers?

Vandaag in het MoederSalon ging het o.a. over wasbare luiers, overbroekjes, inlegvellen, ... Maar waar vind je die in Mechelen en omstreken? Bij deze een heel praktisch blogbericht voor wie iets anders zoekt dan wegwerpluiers (pampers in de volksmond); enkele adressen. Er is ook veel online te koop dat je naar je thuis kan laten opsturen van overal, maar misschien wil je - net als ik vroeger - het graag eens bekijken in het echt en wat meer info van de winkelierster.

* Waar de meesten van hier eerst terechtkomen voor hun luieruitzet is Doekjes en Broekjes in Leuven. Hun gezellige winkel is makkelijk bereikbaar vanuit Mechelen, gelegen in de Diestsestraat. Dit is echt een gespecialiseerde winkel, luiers en draagdoeken zijn hun vak. Ze geven ook info-avonden over stoffen luiers. Ik kreeg de hele uitleg ooit persoonlijk ter plekke in de winkel. Ze zijn er heel vriendelijk en behulpzaam. Een echte aanrader, alleen toch niet echt bij de deur...

* In Mechelen zelf heb je de webshop Anderland met o.a. een gamma "luiers en co" waar je enkele merken luiers kan aanschaffen. Ook toebehoren zoals wolshampoo (voor wollen overbroekjes) en luierzakken te verkrijgen. Ik dacht dat je bij Krista ter plekke kan afhalen i.p.v. te laten leveren; geen verzendkosten dan en je hebt rechtstreeks contact met de koopwaren. Ik ben er ooit een rol inlegvellen gaan halen toen ik ze dringend nodig had.

* Een nieuwe speler op de markt is Poepidoe in Leest. Ze zijn nog geen jaar bezig en gestart vanuit een gemis aan een info- en verkooppunt in Mechelen. Ze bieden o.a. testpakketten aan (te koop) en hun website staat vol informatie zoals wasinstructies en subsidieregeling (in Mechelen zelf is die momenteel afgeschaft helaas). Heel interessant is dat ze in de buurt gratis en vrijblijvend infomomenten houden. Misschien kunnen we hen eens uitnodigen in het MoederSalon binnenkort als er verschillende geïnteresseerden zijn? En voor wie snel is: ze houden nu nog solden.

* Tot slot nog de "ecodesign store" Super Goods vermelden in de Onze-Lieve-Vrouwestraat; hier verkopen ze sinds kort ook enkele herbruikbare luiers. Dit is geen babywinkel, maar je kan altijd eens gaan kijken naar de katoenen luiers of de wasbare billendoekjes (dat bestaat ook!).

* Ik heb nog weet van de winkel Mammies en Pappies in Mortsel, uiteindelijk ook niet zo ver weg. Dit is dus wel een echte heuse babywinkel, maar net dat tikkeltje anders. Veel "borstvoedingsartikelen", ergonomische draagsystemen en dus ook wasbare luiers. Ze houden ook info-avonden hierover, in samenwerking met Klein Spook (zowat de bekendste webshop gespecialiseerd in herbruikbare spoken:-)

Succes met deze adresjes en info!
Enne... opmerkingen/aanvullingen/tips altijd welkom.

Leestip van de bib

Ik ben een boek uit de bib beginnen lezen met de titel "Mijn baby lacht... nu ik nog!". Het is een informatief werk, geschreven door Lieve Van Weddingen, een therapeute uit het Leuvense. Uitgegeven bij Manteau in 2013, heel recent dus. Het gaat een beetje over het verhaal dat ik hier al vertelde dat inderdaad het verhaal van vele recente moeders is. Roze wolk nadat je je eerste kind hebt gekregen, waar hebben ze het toch over? Dit is bijna "verplichte lectuur" dus voor mij nu met mijn MoederSalon! Het sprak me meteen aan natuurlijk, deze titel en de achterflap. Daarop staat o.a. die uitdrukking te lezen die ik zelf ooit van een begrijpende vriend hoorde: "it takes a whole village to raise a child". Maar wij leven niet meer in stamverband helaas of zelfs niet in familiekring. Enkel die kleine kerngezinnen huis naast huis proberen er iets van te bakken... Ik vind het voorlopig heel interessant, alleen was het eerste hoofdstuk voor mij wat overdreven met al dat medische gedoe. Daarin wordt de zekerheid geponeerd dat bevallen pijn doet. Tja, dat is ook maar een zienswijze, heb ik geleerd uit een ander boek dat ik ook een absolute aanrader vind, nl. Vrije geboorte van Anna Myrte Korteweg. Nu, ik ben benieuwd om verder te lezen, misschien schrijf ik dan later een heuse recensie. In elk geval kan ik het nu al aanbevelen aan nieuwe mama's die het even allemaal niet meer weten. In dit boek lees je veel getuigenissen die herkenbaar zijn en dat kan al een beetje helpen. You're not alone. Er worden verder praktische tips beloofd en veel relativeringsvermogen. Geen taboe is te ver. Al vraag je je nu misschien af waar je de tijd zal vinden om een heel boek te lezen... Geloof me, dat komt ooit terug vroeg of laat. Het komt allemaal terug! (Zie mij bijvoorbeeld.)

Naar de muziekschool

Bij de uitleg onder "about me" schreef ik o.a. over het pad dat ik bewandelde na de geboorte van Lena. Sommigen zullen dit als alternatief bestempelen. En dat is het ook, want ik heb geheime dingen ontdekt die in het eerder commerciële babyland (nog) niet zijn doorgedrongen. Toch is het niet anders of afwijkend of vreemd of iets dergelijks, want het gaat dikwijls om praktijken die ofwel al eeuwenlang traditie zijn (maar de laatste generaties om een of andere reden zijn verdwenen) ofwel in andere landen/culturen dan de onze juist de gewone gang van zaken zijn. Het is een wondere wereld vind ik, en de moeite waard om er meer bekendheid aan te geven. Muzieklessen voor baby's en peuters is zo één van die dingen, misschien wel nog het meest toegankelijke. Toch vond ik het ook straf toen ik er voor het eerst over hoorde: is dat niet een beetje overdreven?

Eerst en vooral is het niet op de muziekschool. Het zijn geen echte muzieklessen natuurlijk! Ze heten muzieksessies en vullen drie kwartier met kennismaken met muziek: liedjes, muziekinstrumenten, klanken en tonen, al dan niet in combinatie met beweging, dans en attributen (zoals knuffeldieren). Ontdekken op spelenderwijze van één van onze kunsttakken of gewoon naar de regen leren luisteren of paardengestap of kabouters in het bos. Muzikale ouders zijn geen vereiste. Nou ja, dit is mijn eigenste samenvatting. Bij ons in huis noemen we het Kinderklanken want zo heet het officieel. Zowel Lena als haar papa en ik vinden het een meerwaarde, we beleven er veel plezier mee. En we hebben tot hiertoe slechts één reeks gevolgd van zes sessies. De liedjes en versjes passeren nog dikwijls de revue. We kijken al uit naar de volgende reeks. Natuurlijk kan je zelf thuis de bekende kinderliedjes zingen, maar het groepsgebeuren en de activiteit op locatie maakt het extra interessant en leuk. En het wordt gegeven door geschoolde muzikale begeleiders op kindermaat. Dat fascineert die kleintjes nét iets meer dan je eigen dagdagelijkse entertainment-pogingen.

Het bestaat voor baby's vanaf 6 maanden tot peuters/kleuters. In de buurt van Mechelen heb ik intussen weet van twee dergelijke initiatieven. Wij doen aan Kinderklanken dat locaties heeft in Mechelen, Bonheiden, Willebroek of Leuven zo je wil. In Hever bestaat er Doosje vol muziek, dat helemaal hetzelfde concept lijkt. Daar kunnen zelfs baby's vanaf 4 maanden al terecht. Ik vind deze muzieksessies een echte aanrader! U bent wel gewaarschuwd: op familiefeesten kan je dan zulke taferelen als hierboven krijgen. En xylofoons kunnen veel lawaai maken. Ik wou dat ik een eigen geluidsopname kon toevoegen, maar die heb ik voorlopig niet. Ik geef dan maar wat graag een versje mee dat wij hebben geleerd. Je kan het "meetekenen" op de rug van je kindje (tweemaal zelfde cirkel, dan twee puntjes naast elkaar erin, puntje eronder en boogje eronder). U snapt het plaatje wel. Het is eens iets anders dan Janneke Maan.

De maan is rond
de maan is rond
heeft twee ogen
een neus en een mond.

En lachen want dat kriebelt :-)

De dinsdag na Verloren Maandag

Vandaag was het een rustig MoederSalon met een speelkameraadje voor mijn dochtertje dat ze al kent ondertussen van vorige edities. Laten we haar Julie noemen. Al van 's morgens vroeg toen ik zei dat Julie misschien kwam, was onze Lena helemaal enthousiast: "oh en Julie dit en Julie dat" o.a. "Julie nootjes eten". Als Julie weg was: "Julie gekomen met mama". "Lena heeft ook een mama". Tiens tiens! Vooral die serieuze blik erbij was wel grappig. Maar zo leren ze praten natuurlijk, oefenen met al die woorden en begrippen. Maar dan, toen Julie er daadwerkelijk was: helemaal wild om de voordeur open te doen en dan... stilte. Toch maar dicht bij de mama blijven, want Julie zit zomaar aan al "mijn" speelgoed. Samen spelen is soms toch moeilijk, want dat kleur potlood dat het andere kindje heeft is precies altijd mooier... Kortom, het was weer leerrijk vandaag, helemaal geen verloren dinsdag. Tot volgende week!

Borstelijke opvoeding

De dvd Tiet zat is in het MoederSalon gearriveerd. Heb ik lang sluimerend op zitten wachten (niet in Vlaanderen verkrijgbaar), ben nu heel benieuwd om te kijken. Gaat dus over borstvoeding. Ondertitel op het dvd-hoesje is "langer borstvoeden, heel gewoon". Maar wat is nou langer? Nou, geen idee, voor iedereen anders allicht. Langer dan 6 maanden wordt hier in onze contreien reeds als lang beschouwd schat ik. Ik had er vroeger zelf nooit bij stilgestaan dat niet alleen baby's borstvoeding kunnen krijgen, maar ook kindjes die al rondstappen. Ouder dan een jaar! Zelfs ouder dan twee jaar bestaat. En weet u, wij (dochter en ik) zijn er ook naar op weg. Tegen alle verwachtingen in, al had ik er me nooit verwachtingen over gemaakt, want zo ver in de toekomst kijk ik niet. Ziezo, nu heb ik mij hier ineens geout. Ik ben geen lid van de zogenaamde borstvoedingsmaffia, hoor. Ik wil wel eerlijk zijn: ik geef nog de borst aan Lena, laten we zeggen 's morgens en 's avonds. Dat is gezond, hoor, ik doe daar niks mis mee. Het is alleen misschien een beetje raar. Hier en nu toch. Maar het tij is stilaan aan het keren, geloof ik.

Ik schrijf nog wel eens een ode aan borstvoeding, of beter nog aan melk van de mama. Melk is goed voor elk... kind dat nog melktanden heeft. Al eens nagedacht over de betekenis van melktanden? Dit staat er op etymologiebank.nl o.a. onder het trefwoord melken: "♦ melktand ‘tand van het eerste, te wisselen gebit’. Nnl. melktanden [1701; Marin]. Wrsch. een leenvertaling van Frans dent de lait. De benaming heeft als grond dat de eerste tanden beginnen door te komen terwijl het kind nog wordt gezoogd." Zolang een kind zijn melktanden nog heeft, drinkt het (moeder)melk. Oh help, denk je nu, want je herinnert je vast nog rond welke leeftijd je tanden aan het wisselen was (op die eerste communiefoto?). Jawel, tot een jaar of zes dus kan het nog en gebeurt het ook nog eens wereldwijd. Oh my god! Dat zijn wij al-les-be-hal-ve gewoon. Ik zelf ook wel, soms vraag ik me af wanneer het bij ons zal eindigen. Zelf ermee stoppen doe ik liever niet, kinderen kunnen zichzelf spenen (dat is dus van de borst af gaan). Een tweede iets om perplex bij te staan, je laat het van je kind afhangen! Eén van de grootste geheimen van relax ouderschap vind ik dit: meebewegen met je kleine mini-mens, proberen niet te veel in zijn plaats te beslissen of hem tegen te werken godbetert. Dat levert het meeste dagelijkse plezier op en de minste zorgen. Dus ooit zal ze die tiet wel zat zijn. Ik ben intussen blij dat mijn borsten gebruikt worden waarvoor ze bedoeld zijn. Ik schrijf dus nog wel eens een ode.

Voor wie graag een filmpje ziet en niet met mij kan meekijken naar de nieuwste aanwinst van het MoederSalon: geniet van Dagelijkse borst! op YouTube, een productie van Borstvoeding vzw naar aanleiding van de Borstvoedingsweek 2012. Ik word altijd vrolijk van dit filmpje en zijn achtergrondmuziek. Soms mijmer ik dat ze op de middelbare school beter "borstelijke opvoeding" zouden geven i.p.v. al die andere vakken waar je later in het echte leven niet veel meer aan hebt. Filmpjes als deze kunnen daarbij helpen. Als je erover doorboomt, is het natuurlijk absurd dat we er verenigingen en promotie en dergelijke voor nodig hebben om deze basisvoeding terug als normaal te gaan beschouwen. Maar het is voldoende voor nu en ik moet naar Lena ;-)

Toeval?

Ken je dat gevoel dat alles ineens lijkt samen te komen? Dat er precies tekenen zijn die ergens op wijzen? Dat het geen toeval kan zijn dat er iets op je weg komt? Er is een flow of je lijkt te vliegen met heel je lijf en geest. Dit had ik met het opstarten van deze blog, al kan de nieuwjaarsperiode met zijn goede vibes er ook voor iets tussen zitten. Een lijstje.

* Kwam ik de eerste dag van het nieuwe jaar op mijn werk, kreeg ik daar het maandblad van Femma onder ogen met op de cover een blogster met haar kindje. Ging ik vlug naar het artikel, was het interview toch niet afgenomen in Mechelen zekerst. En stonden daar quotes in over hoe goed te bloggen én over ouderschap. Het gaat om Lilith van Tales from the Crib. Had er nog nooit van gehoord, maar ik zit ook niet in de blogosfeer. Ziet er wel leutig uit, met eerlijke en interessante stukjes zoals dit. Haar lijstjes-manier van schrijven neem ik hier eventjes over ;-)

* Van iemand speciaal kreeg ik als nieuwjaarswens een inspirerend citaat van Nelson Mandela, uitgesproken in 1994, alweer 20 jaar geleden. Het gaat als volgt. Een beetje spijtig dat God erin voorkomt, want dat is niks voor mij, maar je kan het vervangen door het Algehele of de Natuur ofzo.
Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.

Onze diepste angst is dat we buitenmate krachtig zijn. 

Het is ons licht, niet onze duisternis die ons het meest bang maakt.

We vragen onszelf af:'Wie ben ik om briljant, schitterend, getalenteerd en legendarisch te zijn?'

Zowaar wie ben je om dat niet te zijn?

Je bent een kind van God. Jezelf klein maken dient de wereld niet.

Er is niets verlichts aan krimpen zodat andere mensen om je heen

zich niet onzeker gaan voelen.

We zijn geboren om de glorie van God die in ons is tot uitdrukking te brengen.

Het is niet slechts in enkelen van ons aanwezig, maar in iedereen.

En als we ons eigen licht laten schitteren, geven we onbewust toestemming aan andere

mensen om net zo te zijn.

Terwijl we bevrijd worden van onze angsten, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch de anderen.

Vooral de eerste twee zinnen vind ik echt machtig. Nu, ik verricht geen pionierswerk en ben slechts een kleine schakel in het geheel, maar toch, bescheidenheid, je kan het eens anders bekijken.

* Ik kreeg een uitnodiging om lid te worden van een besloten Smoelboek-groep Rocking Mamas. Cool! Herkenbare openingszinnen bij de voorstelling van deze groep: "Are you putting your oxygen mask on first? So often new mamas think they rock for their baby by doing everything for the baby with best intentions at heart and in the process they forget themselves." Ja, autch, dit heb ik zelf moeten ondervinden en leren.

* Via wat opzoekwerk over initiatieven als het mijne kwam ik aan de weet van iets dat BabyCarryWorkout heet. Dit bestaat dus al! Het was een idee dat ik ooit in de beginperiode aan iemand geopperd had die professioneel dansinstructrice was: dansles voor mama's met hun baby bij zich in de draagdoek. Voorlopig enkel in Den Haag deze "nieuwe fitnesstrend" maar het kan misschien iemand op ideeën brengen. Het filmpje op deze website is het bekijken waard; alles in het kort, slechts 2 minuten kijktijd en vele blije gezichten.

En de rest ben ik alweer vergeten.

Sfeerbeelden

Het allereerste MoederSalon - a day of history - was op 3 december 2013. Natuurlijk vergat ik foto's te nemen tijdens dit historische moment (toch 2 mama's aanwezig met hun kindje!) maar zo slecht is dat nu ook weer niet want foto's met mensen publiceren is altijd een beetje tricky. Ik was nog wel zo alert om achteraf met mijn gsm 2 plaatjes te schieten. Aanzie deze schemerige selfies van ons salon (eerste met keukentafel op de voorgrond) dat rijkelijk met speelgoed versierd werd. Een ontplofte living noemen ze dat wel eens onder jonge moeders, maar ik vind dat het nogal meevalt. En dat is altijd wel snel opgeruimd. Hopelijk geen stofpoezen te ontwaren op de vloer, want ik herinner me het invallende licht van die stralende winterdag dat me lichtelijk schaamrood op de wangen bezorgde want onder die kasten moest dringend eens gestofzuigd worden. Wat tegen de volgende dinsdag gebeurd was. Het MoederSalon is eveneens voor mij ideaal als extra reden om schoon te maken...

Een nieuw begin

De feestdagen zijn achter de rug en ook in de kerstvakantie is het twee keer gezellig MoederSalon geweest. De eerste dinsdag was die van kerstavond en de tweede die van oudejaarsavond, maar feestbeslommeringen hielden mij niet tegen om stilletjes verder te doen en er waren ook telkens twee mama's met hun speelgrage peutertjes. Ik probeerde zo veel mogelijk aan deze blog te sleutelen en tekstjes te schrijven. Ik heb nu eindelijk een soortement website!!! In het vorige eerste bericht was ik nog vergeten juichen, want nu heb ik eindelijk een blog, wat toch niet misstaat als je 30 bent in 2013 en als je broer een wereldreisblog heeft. Intussen is het nieuwe jaar dus ingezet en ik heb geen goede voornemens gemaakt. Ik was ze al aan het uitvoeren. Be the change you want to see, was dat geen citaat van een belangrijk denker?! Heel binnenkort stuur ik de link naar hier door aan al mijn contacten, en dat is best nog wel spannend. Alsof ik op een knop ga duwen die alles in gang zet, ook al ben ik al goed vertrokken vind ik zelf. Nu ja, dan wordt dit eigenlijk toch openbaar. Hopelijk ben ik er klaar voor... Spring het nieuwe jaar in!