I have a dream

Ik droom zoals iedereen van een mooiere wereld. Enfin, sommigen hebben het tijdens de rit ergens opgegeven; bij mij groeit het er maar niet uit. Het zit er al van kleinsaf in. Ook al noemt mijn echtgenoot me soms half onnozel "mijn idealistje", ik geef het niet op! De wereld verbeteren begint bij jezelf natuurlijk, daar ben ik mee bezig zo goed en zo kwaad als dat gaat. Toch geloof ik dat het kan helpen om mijn dromen hier neer te schrijven. Misschien brengen ze iemand anders op ideeën. Ik heb er natuurlijk heel veel en de gekste eerst. Twee zijn er hier op hun plaats. Want ja, concrete acties zijn nodig voorbij het gefilosofeer.

MoederSalon overal
Stel je eens voor dat er in ieder dorp, in elke stad, in elke wijk vrouwen het heft in eigen handen nemen en zelf een MoederSalon open houden. Eentje in elke buurt. Het principe is niet moeilijk en variatie op het thema is mogelijk: een halve dag per week stel je je huis als ontmoetingsplek open voor mama's die thuis zijn met hun klein kindje. Zo leer je andere ouders kennen voor je samen aan de schoolpoort staat, zo krijg je weer contact met je buren en de buurt waarin je woont en bovenal je bent even niet alleen met je baby thuis en vindt begrip en steun. Mensen, hier is zo'n nood aan! En waarom zou je het gewoon niet zelf doen als het nog niet bestaat. Is een opmerking die ik al gehoord heb, een kwartje dat valt. Daar schuilt de grote kracht, dat we gewoon zelf voor verandering zorgen. Wacht niet op instellingen of instanties of anderen tout court, ga zelf het engagement aan. Nu, dit is een droom, die praktisch nog wel wat uitwerking vraagt. Ik droom van een netwerk, dat dit oorspronkelijke MoederSalon een platform wordt voor anderen waaruit ze kunnen vertrekken, al is het misschien gewoon de naamgeving en het concept. Maar meer moet dat toch niet zijn. Ik zou het geweldig vinden als dit zich als een lopend vuurtje verspreidt, als een beweging vanuit onze onderbuik. Dat we elkaar aansteken en dat in elke buurt de fakkel na een tijd wordt overgenomen door de volgende moeder in rij die er klaar voor is.

MoederHaven
Ik heb nog een grotere droom. Het is weer geen helemaal nieuw concept, tegenwoordig bestaan er geboortehuizen in Vlaanderen. Het zijn plekken waar je kan bevallen maar dan niet in het ziekenhuis. Zo hoort het volgens mij idealiter want een geboorte is geen medisch gebeuren al lijkt dat soms zo tegenwoordig. Ik hou in principe van thuisbevallingen, maar geloof dat het nog meer charme heeft om je even terug te trekken op een speciale plaats omringd door veel vrouwen. Een vriendin van vroeger van me, sprak pertinent over het moederhuis toen ze beviel in het ziekenhuis. Ik vind het een mooi woord, een moederhuis, vroeger hoorde je het vaker. Toen een andere vriendin sprak over een nomadenhaven, had ik eindelijk het juiste woord gevonden voor mijn idee. Een MoederHaven! Ik zou er misschien alsnog mijn levenswerk van kunnen maken om dit als trendsetter in het Mechelse te realiseren... (Terwijl dit concept zo oud als de straat is.) Ik denk aan een plek midden in het groen waar een gebouw in ecologische materialen wordt neergezet. Er is een tuin bij met allerlei kruiden en verse groenten en appelbomen en kippen die voor eitjes zorgen en wat nog meer. Een idyllisch plaatje dus, maar helemaal niet onmogelijk, dat weet ik. Het is naast een geboortehuis eigenlijk een permanent MoederSalon :-) Er zijn verschillende vroedvrouwen aan verbonden voor jouw intieme bevalling in de grot achteraan (of het tuinhuis of de xl zweethut, dit is nog maar een eerste schets) en allerlei andere "babyprofessionals" zoals haptonomen, yogaleraren, babymasseurs, lactatiekundigen, osteopaten, doula's, enzovoort. Ook gewoon een kok en een tuinman en een poetsvrouw. Er zijn verschillende ruimtes, ik zie het redelijk groots. Het is een haven waar bevallen vrouwen met hun pasgeborene een poosje kunnen verblijven in alle rust, zo lang als ze dat zelf nodig vinden (van enkele uren over enkele dagen tot enkele weken). Nadien kan je er blijvend terecht voor allerlei informatie en steun of gewoon om er een babbeltje te slaan of verstilling te zoeken in de tuin of stille kamer. Ja, er moet een soort gebedsruimte in, een klein heiligdommetje want geboortes verdienen terug de feestelijke eer en diepe waarde die ze ooit hadden. Er kunnen eveneens op een doopsel lijkende rituelen plaatsvinden. Beeld je eens in dat nieuwe mama's met hun baby vanuit de MoederHaven na hun verblijf terug naar de stad stappen met een stoet van familie en vrienden die volgt of hen opwacht. Het zou zo mooi zijn. Ik zie het nog iets breder; ook zwangeren kunnen er terecht (voor hun maandelijkse consults e.d.) of vrouwen/koppels die zwanger willen worden. In de MoederHaven kan je bijleren over vruchtbaarheid, menstruatie, zwangerschap, geboorte, baby's en pril ouderschap. Dit mits een bibliotheek (zo'n echte bibliotheek zoals je die vroeger bijv. in herenhuizen had), cursussen, workshops, occasionele babbels in de open ontmoetingsruimte, gesprekken met professionals, initiaties, enzovoort. Het is een soort vrouwentempel, waar mannen ook welkom zijn, uiteraard. Een vrouwencentrum, een moedercentrum, een haven om te kunnen aanmeren, een magische plek die als een soort navelstreng verbonden is met moeder aarde. Een ware droom... Verbonden met de realiteit; natuurlijk is een ziekenhuis vlakbij voor noodgevallen en wordt er samengewerkt met gynaecologen die open staan voor deze manier van benaderen die eigenlijk neerkomt op back to basics.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten