Gemiste kansen

Gisteren was een dag van gemiste kansen...

Wandelend in het park zag ik een jonge mama die ik van ergens herkende, maar van waar, geen idee. Allicht samen op school gezeten of samen op kamp geweest ofzo. Ik herkende haar vrolijke gezicht van ziens, niet dat we ooit veel contact hadden gehad met elkaar. We kwamen elkaar gisteren een paar keer tegen tijdens het wandelen tussen de dieren in het park en rond de speeltuin. Ik had het kunnen vragen want zij leek me ook te herkennen? En met kinderen heb je altijd een aanspreekpunt... Maar neen, ik liet de kans schieten en we speelden gewoon op ons eigen familie in het park.

Gisteren was het LETS-ledenvergadering. Die ik had graag bijgewoond. Maar er was nog vanalles in het huishouden te doen en het was zondag-familiedag. Als ik het echt had gewild, had ik kunnen gaan en de was laten staan en kindje in andere handen gelaten. Maar neen. De volgende jaarlijkse vergadering (of gewone Lets-activiteit) ga ik me beter op voorbereiden, want het is altijd zo fijn om Letsers te ontmoeten. Deze gemiste kans kan ik nog eens herkansen.

En dan nog het strafste. 's Avonds op restaurant vóór het dessert begon Lena te spelen in de buurt van een tafeltje waaraan niemand minder zat dan de kraamhulp die we bijna exact 2 jaar geleden in huis hadden. Ik moest eerst goed kijken maar dan herkende ik haar. En zij ons ook precies. Ik vond niet de goede moment om haar aan te spreken en natuurlijk ging ook deze kans voorbij. En dit had wel eens een zinvol gesprek(je) kunnen worden in tegenstelling tot die 2 kraamweken ooit lang geleden. Maar neen. Een echte gemiste kans. Deze ploetermoeder durft soms meer te schrijven dan het gesprek aan te gaan. En ligt daar dan 's nachts wakker van en speelt de gemiste scenario's dan wél af.

Misschien heb je hier niet veel aan als mama in het MoederSalon? Misschien heb je wel ook talloze gemiste kansen. Maar dat is niet erg, dat was gisteren (of langer geleden) en vandaag schijnt de zon alweer. Zoals elke dag is vandaag de dag om met iets nieuws te beginnen waar niemand ooit aan begon. We worden geboren in één dag en we sterven in één dag. Op één dag kunnen we de liefde van ons leven omarmen. In één dag kan je veranderen.* Vandaag heb ik wel gewoon gebabbeld met de mama die naast mij zat in het consultatiebureau. Vandaag was tot nu toe helemaal niet zoals gisteren. Hèhè.

* Voorstaande zinnen geïnspireerd op een citaat dat mij online passeerde én op een regel uit een gedicht dat ooit ons slaapkammerraam sierde. Ik kan de links opvissen als dat echt moet. :-)